360 cities

سرگرمی امروزم cities 360 بود، دیروز یکی بدون اینکه در نظر بگیرد چقدر می توانم بی جنبه باشم یادم داد و امروز من از روی این صندلی جم نخوردم. این روزها شهری که خیلی هوایش را می کنم قاهره است، یک راست رفتم همانجا که باید: میدان تحریر. گوشه و کنارش را خوب برانداز کردم و آی پاد به گوش گشتی هم در خیابان های همان اطراف زدم. بعد از مرکز اتفاقات دور و دورتر شدم، عجب جادویی دارد قاهره! پر از مسجد و کلیسا و قبرستان و موزه. مثل آن فیلم هایی که نمی توانی حتی یک دیالوگشان را حذف کنی از بس که همه چیزش به اندازه است. خیلی اتفاقی رسیدم به آرامگاه شاه ایران. عجب سقف بلندی داشت و چقدر تازه به دوران رسیده سنگ شده بود. روی سنگ قبر مرمرش هم گنده نوشته بود اعلی حضرت آریامهر شاهنشاه فلان بهمان محمد رضا پهلوی! بلند گفتم زکی و از قاهره کندم. چون شب شده بود و دیگر باید بر می گشتم خانه برای حسن ختام یک سر رفتم بارسلونا، همان جا که هر از گاهی گشتی مجازی درش می زنم. مستقیم رفتم نیوکمپ ولی خیلی خورد توی ذوقم. دوست داشتم استادیوم پر باشد و بازی حساسی در جریان، اما خالی خالی بود و از تمیزی برق می زد. هیچ کدام از صندلی ها هم نشکسته بود. دختر بچه ای با پیراهن کلوش صورتی روی تراس استادیوم ایستاده بود و به زمین سبز خالی نگاه می کرد. فردا شاید سری به درعا بزنم.